sobota, 8 listopada 2014

Psychologia ogólna. Wiem więcej. Filozofia. Wiem więcej. Kim jestem. Czym jestem. Kim nie jestem. Kim nigdy nie będę. Kłamstwa. Wróć do przeszłości, o czym myślałaś? Myślałam o nieistnieniu. To wraca. Może do przez deszczową i chłodną jesień. Może świadomość. 
Na zajęciach często tematem są samobójcy. Osoby chore niefizycznie. Depresja. Wtedy zdarza mi się utożsamiać owe przypadki z własną osobą. Mam dziewiętnaście lat. Nie mam kochającej rodziny, nie mam przyjaciół, nie umiem nawiązać kontaktu z innym człowiekiem. Nowe otoczenie i odcięcie się od starego życia nie przyniosło oczekiwanych efektów. Jestem zamknięta w sobie. Łatwo jest powiedzieć: poznaj kogoś, wyjdź gdzieś. Lecz wykonanie tego jest dla mnie praktycznie niemożliwe. Chciałabym chcieć bardziej. Osiągnąć coś, nie zniknąć. Samemu jest ciężko. Płakałam, gdy ludzie odchodzili. Teraz wiem, że nikogo nigdy nie było przy mnie. Nawet mój tato nie chciał mnie. Już chyba czas.

2 komentarze:

  1. Masz dziewiętnaście lat i całe życie przed sobą. Wszystko się ułoży, zobaczysz.

    OdpowiedzUsuń
  2. Czas na co?Proszę nie...Wiem,że nie jestem może kompetentną osobą,ale jeśli ci smutno to pisz śmiało(masz mnie w znajomych na lastfm jakby co). Nie jesteś sama. Jestem,pamiętam.

    OdpowiedzUsuń